مصرف گوشت، به ویژه گوشت فرآوری‌شده و گوشت قرمز فرآوری‌نشده، به عنوان یک عامل خطر برای ابتلا به دیابت نوع ۲
در بسیاری از مطالعات قبلی شامل متاآنالیزها، رابطه‌ای بین مصرف بیشتر گوشت قرمز و گوشت فرآوری‌شده و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ گزارش شده ولی حالا بزرگترین مطالعه در این مورد در مجله The Lancet Diabetes and Endocrinology منتشر شده و نتیجه گرفته شده است که
-
با مصرف روزانه ۱۰۰ گرم گوشت قرمز فرآوری‌نشده، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ حدود ۱۰٪ افزایش می‌یابد.
-
با مصرف روزانه ۵۰ گرم گوشت فرآوری‌شده، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ حدود ۱۵٪ افزایش می‌یابد.
-
با مصرف روزانه ۱۰۰ گرم گوشت طیور، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ حدود ۸٪ افزایش می‌یابد.
-
اگر چه نشان داده شده که احتمالا مصرف گوشت طیور هم (در برخی مناطق) باعث افزایش خطر دیابت نوع ۲ شده، اما این خطر کمتر از گوشت قرمز فرآوری‌نشده و گوشت فرآوری‌شده است.
-
اگر به جای گوشت فرآوری‌شده، از گوشت قرمز فرآوری‌نشده و یا گوشت طیور استفاده شود، این با خطر کمتری برای دیابت نوع ۲ مرتبط است.
داده ها در این مطالعه جدید، از تقریبا دو میلیون نفر از ۳۱ مطالعه از ۲۰ کشور با بروز ۱۰۷ هزار مورد دیایت نوع دوم در پیگیری ده ساله (میانه) بوده است. تنها مطالعات از منطقه مدیترانه شرقی هم کوهورتهای گلستان و اصفهان بوده اند. در لیست نویسندگان مقاله اصلی هم نام محققینی از ایران از جمله خانم دکتر نضال صراف زادگان و دکتر رضا ملک‌زاده دیده می‌شود.
اگر فرض کنیم که شاخص توده بدنی (BMI) بالا می‌تواند یکی از دلایل ارتباط بین مصرف گوشت و دیابت نوع ۲ باشد، بدون در نظر گرفتن BMI، نتایج نشان می‌دهندکه :
-خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ با مصرف روزانه ۱۰۰ گرم گوشت قرمز فرآوری‌نشده حدود ۱۸٪ افزایش می‌یابد.
-
خطر با مصرف روزانه ۵۰ گرم گوشت فرآوری‌شده حدود ۲۳٪ بیشتر می‌شود.
-
و با مصرف روزانه ۱۰۰ گرم گوشت طیور، خطر حدود ۲۱٪ افزایش پیدا می‌کند.
این نتایج تقریباً دو برابر بیشتر از زمانی است که BMI در محاسبات در نظر گرفته شود.
تحلیل‌های حساسیت مختلفی هم انجام شده است. از جمله در نظر گرفتن اندازه دور کمر، روش‌های پخت، بیماری‌های همزمان، یا حذف افرادی که در دو سال اول پیگیری به دیابت نوع ۲ مبتلا شدند و کسانی که گوشت نمی‌خورند. این تحلیل‌ها تأثیر کمی بر نتایج کلی داشته و یا اصلاً تأثیری نداشته‌اند.
نتایج در اکثر مناطق جغرافیایی هم مشابه بوده است. ارتباط مثبت بین مصرف گوشت قرمز فرآوری‌نشده و گوشت فرآوری‌شده در مناطقی مانند آمریکا، اروپا، منطقه غرب اقیانوس آرام و شرق آسیا مشاهده شده است. در سایر مناطق (مدیترانه شرقی شامل ایران و جنوب آسیا)، احتمالا به دلایلی همچون تعداد کم مطالعات (۲ تا ۳ مطالعه)، حجم نمونه‌های کم و میزان مصرف پایین گوشت، ارتباطات معناداری مشاهده نشده است.
دسته بندی مربوط به مصرف گوشت در این مطالعه
۱. گوشت قرمز فرآوری‌نشده: مانند گوشت گاو، خوک، گوسفند و گوساله.
۲. گوشت فرآوری‌شده: مانند بیکن، ژامبون، سوسیس و هات داگ.
۳. گوشت طیور: مانند مرغ، بوقلمون، اردک و غاز.
این مطالعه بزرگترین متاآنالیز انجام‌شده در این زمینه است. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا این نتایج قابل تعمیم به مناطقی مانند آفریقا و خاورمیانه می‌باشد یا خیر. برای درک بهتر ارتباط بین مصرف گوشت و دیابت نوع ۲، انجام مطالعات بیشتری در این مناطق لازم است. همین طور هنوز قطعیت کافی درباره ارتباط بین مصرف گوشت طیور و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ وجود ندارد و این موضوع باید بیشتر بررسی شود.
دسترسی به متن کامل مقاله: لینک (https://www.thelancet.com/action/showPdf?pii=S2213-8587(24)00179-7)