تأثیر احتمالی آگونیست‌های GLP-1 بر خلق‌وخو: گزارشی از تشدید افسردگی با سماگلوتاید (اوزمپیک)
GLP-1 Agonists Can Affect Mood: A Case of Worsened Depression on Ozempic (Semaglutide) (https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC11208009/)
منبع: Innov Clin Neurosci. 2024 Jun; 21(4-6):25–26
آگونیست‌های گیرنده‌ی GLP-1 از جمله سماگلوتاید (Ozempic) به‌طور گسترده در درمان دیابت نوع ۲ به‌کار می‌روند. اگرچه اثربخشی این داروها در بهبود کنترل قند خون و کاهش وزن تأیید شده است، تأثیرات احتمالی آن‌ها بر خلق‌وخو کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
در این مقاله یک مورد از تشدید افسردگی در بیمار ۵۴ ساله مبتلا به دیابت نوع ۲ با سابقه افسردگی گزارش شده است. بیمار پس از چهار هفته مصرف سماگلوتاید ۰.۵ میلی‌گرم در هفته، دچار تحریک‌پذیری، اضطراب، اختلال خواب و بی‌علاقگی شد که با قطع دارو، بهبود یافت. این یافته با بررسی‌های اخیر آژانس دارویی اروپا (EMA) در مورد ارتباط احتمالی آگونیست‌های GLP-1 با افکار خودکشی هم‌راستا است.
بحث:
با توجه به وجود گیرنده‌های GLP-1 در نواحی مختلف مغز، از جمله مناطق مرتبط با تنظیم خلق‌وخو، این گزارش تأکیدی است بر لزوم بررسی بیشتر اثرات روان‌پزشکی این گروه دارویی، خصوصاً در بیماران با پیش‌زمینه اختلالات خلقی.
نتیجه‌گیری:
درمان با سماگلوتاید ممکن است در برخی بیماران منجر به بروز یا تشدید اختلالات خلقی شود. بنابراین، ارزیابی روان‌پزشکی پیش از شروع درمان و پایش مستمر بیماران، به‌ویژه در افراد با سابقه افسردگی، ضروری به نظر می‌رسد.