در ماههای اخیر، پرسشهای متعددی از سوی بیماران و خانوادهها دربارهی «انسولین خوراکی» مطرح شده است؛ موضوعی که بهویژه برای افرادی که نیاز روزانه به تزریق انسولین دارند، جذاب و امیدوارکننده به نظر میرسد.
در پاسخ به این دغدغه مهم باید با صراحت گفت:
تا این لحظه (۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۴)، هیچ نوع انسولین خوراکیای بهطور رسمی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) یا سایر نهادهای معتبر جهانی تأیید نهایی نگرفته و وارد بازار عمومی نشده است.
با این حال، پیشرفتهای علمی امیدوارکنندهای در حال انجام است. در ادامه به برخی از مهمترین پروژههای در حال توسعه در زمینه انسولین خوراکی اشاره میکنیم:
۱. ORMD-0801 (شرکت Oramed)
- وضعیت: در حال توسعه توسط شرکت Oramed Pharmaceuticals است.
- پیشرفتها: این دارو در حال طی مراحل پیشرفتهی کارآزمایی بالینی (فاز ۳) است. در یکی از مطالعات اصلی (ORA-D-013-1)، کاهش قابل توجهی در HbA1c نسبت به دارونما مشاهده نشد. با این حال، در برخی زیرگروهها نتایج امیدوارکنندهای بهدست آمده و شرکت برنامه دارد مطالعهای جدید با طراحی بهبودیافته آغاز کند. همچنین در کشور چین، همکاری مشترکی میان Oramed و شرکت HTIT برای دریافت تأییدیههای ملی در جریان است.
۲. Insulin Tregopil (شرکت Biocon)
- وضعیت: یک انسولین خوراکی فوق سریعالاثر است که توسط شرکت Biocon توسعه داده شده و در حال حاضر در مراحل تحقیقاتی قرار دارد.
۳. Endo Axiom (استرالیا)
- وضعیت: شرکتی استرالیایی است که با استفاده از فناوری نانو، انسولین خوراکی را توسعه داده و انتظار میرود در سال ۲۰۲۵ آزمایشهای انسانی را آغاز کند.
۴. TIX100 (شرکت TIXiMED)
- وضعیت: یک داروی خوراکی برای دیابت نوع ۱ است که توسط شرکت TIXiMED توسعه داده شده و مجوز FDA برای آغاز آزمایشهای بالینی را دریافت کرده است.
در نتیجه، انسولین خوراکی هنوز در مرحله تحقیقاتی و آزمایشگاهی است و وارد مرحله تجویز یا استفاده بالینی نشده است.
در مواجهه با هرگونه تبلیغ مبنی بر «درمان قطعی دیابت با انسولین خوراکی» یا «جایگزینی کامل تزریق در افراد وابسته به انسولین»، با دیدی علمی و هوشیارانه برخورد کرده و حتماً با تیم درمان خود مشورت کنید.
در کتونیا، متخصصان تغذیه و پزشکان با استفاده از جدیدترین دستاوردهای علمی و رویکردهای کاربردی مانند پزشکی فانکشنال و اصلاح سبک زندگی، همراه افراد مبتلا به دیابت وابسته به انسولین هستند؛ تا حتی در نبود درمانهایی چون انسولین خوراکی، بتوانیم با تکیه بر تغذیه دقیق، پایش مداوم، آموزش صحیح و ارتباط مستمر، بهترین کیفیت زندگی ممکن را فراهم کنیم.