نجات جان بیماران دیابتی با ایمپلنت هوشمند: آیا آینده نزدیک است؟
یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱، افت ناگهانی قند خون یا هیپوگلایسمی است؛ وضعیتی خطرناک که می‌تواند منجر به بی‌هوشی، تشنج یا حتی مرگ شود، به‌ویژه در خواب یا زمانی که فرد تنهاست. اما آیا می‌توان بدون حضور اطرافیان، به‌صورت خودکار از چنین شرایطی نجات پیدا کرد؟
پژوهشگران MIT موفق به طراحی یک ایمپلنت هوشمند زیرپوستی شده‌اند که در صورت افت شدید قند، به‌صورت خودکار هورمون گلوکاگون را آزاد می‌کند — ماده‌ای که باعث افزایش سریع قند خون می‌شود و جان بیمار را نجات می‌دهد.
این ایمپلنت چگونه عمل می‌کند؟
ایمپلنت به اندازه یک سکه است و درون آن پودر پایدار گلوکاگون قرار دارد. این پودر در یک محفظه با درپوش آلیاژی حساس به دما (نیکل–تیتانیوم) نگهداری می‌شود. زمانی که قند خون به‌طور ناگهانی افت کند، این درب با ارسال سیگنال (از CGM یا دستی) باز شده و گلوکاگون آزاد می‌شود — حتی در بی‌هوشی یا خواب.
فعال‌سازی دستگاه به دو روش انجام می‌شود:
- خودکار: با اتصال به دستگاه پایش مداوم قند (CGM)
- دستی: با ارسال سیگنال از یک دستگاه خارجی
این فناوری برای چه کسانی مناسب است؟
بیماران دیابتی نوع ۱
افرادی با سابقه هیپوگلایسمی بی‌علامت (hypoglycemia unawareness)
سالمندان یا کودکانی که ممکن است نتوانند افت قند را به‌موقع تشخیص دهند
کسانی که تنها زندگی می‌کنند
رفرنس تکمیلی:
https://scitechdaily.com/mits-tiny-new-device-could-save-diabetics-from-deadly-blood-sugar-crashes
نتیجه‌گیری
این ایمپلنت هنوز در مرحله پیش‌بالینی قرار دارد، اما نتایج مطالعات حیوانی نشان داده‌اند که می‌تواند به‌صورت مؤثری قند خون را بالا ببرد و از هیپوگلایسمی شدید جلوگیری کند. در آینده نه‌چندان دور، این ابزار می‌تواند به‌عنوان یک فناوری نجات‌بخش برای بیماران دیابتی شناخته شود.